Oétleg beej de teikens
En ˆ op de A, O ôf U verandert de klank vân ut woord!
dât sprik-se oét âs daat mâr dân kort.
ôg sprik-se ôngeviër oét âs ao mâr ok kort.
Zet-se ut op en U zoëâs beej rûstig (rustig) verandert de klank ok duúdelik,
mâr beej ut weurdje vur (voor) is ut dus ni nuüdig.
Door en ´ op de E ôf U te zette trek-se ut woord langer!
Huúre, oét , sloéting, Boérebroedspaar. (let op)
Zaes-se allein Broédspaar, dân gebroek-se ut ok.
Door en ` op b.v. de E te zette, mâk-se vân de EE en E zoëâs beej alvès.
Zoë ok beej b.v. joekskepèl.
Door ¨ op AO te zette kries-se de EU-klank mâr net iets anders.
En veurbiëld is bäöke.
Ok kân-se die puntjes op de E zette, dân krieg ut woord ennen dreij.
Soms huúr-se d`r dân en J tusse,
b.v. twië (spraek oét twieje)
Mâr beej iëuwig huúr-se die J wir ni.
Zet-se ze op en ö dân verandert wir de klank.
De U-klank zoëâs beej dörp.
Messchien velt ut dich op dât dörp, ûrges en rûstig has utzelfde klinke. Vur de duúdelikheid:
As ut woord in ut nederlands met en E ôf en U geschreve wördt krieg ut de û
en âs ut met en O geschreve wördt krieg ut en ö.
Weurdjes âs hae (hij)
dae (die)
vlaegel (vlegel)
waere (worden)
waere altiéd met de A veurop geschreve.
Weer en veer waere taegewaorig nimmer met ae geschreve, mâr ut meug wal.
Weurdjes âs jaor (jaar)
dao (daar)
gaon (gaan)
staon (staan)
Raod (Raad)
waere ok altiéd met de A veurop geschreve.